Αρθρογραφία
Ποιος είσαι και ποιος θα ήθελες να είσαι;
Ανά διαστήματα στη ζωή μας όλοι βρισκόμαστε εν μέσω συνθηκών που μας ζορίζουν και μας φέρνουν ενώπιον δύσκολων επιλογών.
Καλούμαστε να επαναπροσδιορίσουμε τις αξίες μας, τις επιθυμίες μας, τις προτεραιότητές μας, τα όνειρα και τους στόχους μας και να επαναδιαμορφώσουμε τους τρόπους που σκεφτόμαστε, συμπεριφερόμαστε και σχετιζόμαστε τόσο με τους άλλους όσο και με τον εαυτό μας.
Μπορεί κάποιες συμπεριφορές σου να αναστατώνουν τη ζωή σου, να σαμποτάρουν σχέσεις σου ή την επαγγελματική σου εξέλιξη και να σε φέρνουν αντιμέτωπο με δύσκολες καταστάσεις.
Αναλογίσου ποιος είσαι και ποιος θα ήθελες να είσαι.
Ο πραγματικός και ο ιδανικός εαυτός σου.
Τι θα σκεφτόσουν για εσένα, αν ήσουν κάποιος άλλος και σε γνώριζες;
Θα σε συμπαθούσες;
Θα ήθελες την παρέα σου;
Θα σε εκτιμούσες;
Τι θα σου άρεσε;
Τι δε θα σου άρεσε;
Η αυτο-εικόνα και η αίσθηση της αυτο-αξίας είναι έννοιες δυναμικές.
Ο τρόπος που βλέπουμε και αξιολογούμε τον εαυτό μας μεταβάλλεται μέσα στο χρόνο.
Καθετί που μας συμβαίνει, σημαντικό και λιγότερο σημαντικό, όπως και κάθε άνθρωπος που έρχεται στο δρόμο μας για μικρό ή μεγάλο διάστημα, φέρνουν μαζί τους και σπόρους αλλαγής.
Ένα «άνοιγμα» στη διερεύνηση του εαυτού μας και σε κάτι καινούργιο και πολλά υποσχόμενο, σε μία νέα εκδοχή του εαυτού μας και, κατά συνέπεια, σε μία ζωή που ίσως μπορούμε να αγαπήσουμε περισσότερο από αυτήν που χτίσαμε μέχρι τώρα.
Κι αυτό είναι όμορφο, φίλε μου.
Γιατί είναι εξέλιξη.
Η αλλαγή, βέβαια, έχει τόσο κόστος όσο και όφελος.
Εμπεριέχει ένα τέλος, μέσα από το οποίο γεννιέται μία αρχή.
Όσο να ‘ναι οι άνθρωποι έχουμε την τάση να «βολευόμαστε» στο γνώριμο και στο οικείο, ακόμη κι αν μας φέρνει δυσφορία ή και πόνο.
Φοβόμαστε το καινούργιο, επειδή φέρει μαζί του και μία αίσθηση αβεβαιότητας.
Κι, έτσι, φοβόμαστε και την αλλαγή.
Το να βάλουμε, όμως, τέλος σε συμπεριφορές μας που τελικά λειτουργούν εις βάρος μας σημαίνει ότι κάνουμε χώρο στη ζωή μας για περισσότερη χαρά και ηρεμία, τις οποίες και προσελκύουμε.
Η αλλαγή προϋποθέτει την αποδοχή αρχικά.
Να σε δεις ρεαλιστικά, χωρίς άμυνες και δικαιολογίες, εξιδανίκευση ή υποτίμηση.
Με θάρρος, αλλά και συμπόνια.
Να σταθείς γυμνός, ευάλωτος και εκτεθειμένος μπροστά στα μάτια σου.
Μα και συνάμα ελεύθερος.
Δώσε, λοιπόν, χώρο στον εαυτό σου να είσαι αυτός που είσαι.
Αγκάλιασε τόσο το «φως» όσο και το «σκοτάδι» μέσα σου.
Και μετά μπορείς να αλλάξεις.
Κι, αν νιώθεις αποφασισμένος και έτοιμος να αλλάξεις, αλλά δεν είσαι σίγουρος πώς να το κάνεις, θα σου πω αυτό που προσπαθώ να ακολουθώ εγώ, έχοντας κατά νου τον αγαπημένο μου Yalom.
Γίνε ένας άνθρωπος που θα μπορούσες να εκτιμήσεις και να αγαπήσεις.