main-image

Αρθρογραφία

wavy-bg
passari_photo

Μετά την κακοποίηση


Η κακοποίηση έχει πολλά πρόσωπα – μπορεί να είναι ένας γονιός, ένας αδελφός, ένας θείος, ένας παππούς, ένας οικογενειακός φίλος, ένας φίλος, ένας σύντροφος, ένας άγνωστος. Αφορά και τα δύο φύλα, αν και οι γυναίκες μοιάζει να είναι πιο έτοιμες να μοιραστούν την εμπειρία τους και να αναζητήσουν υποστήριξη συγκριτικά με τους άνδρες. Και μπορεί να πάρει διαφορετικές μορφές – σωματική, σεξουαλική, συναισθηματική, λεκτική, οικονομική. Το τίμημα, όμως, είναι πάντα το ίδιο – ο εαυτός σου, η ζωή σου, το παρόν σου και το μέλλον σου.

Οι συγκυρίες είναι αμέτρητες. Ο καθένας έχει τη δική του προσωπική ιστορία ζωής. Όποιες κι αν είναι οι συγκυρίες της εμπειρίας σου αυτής, το σίγουρο είναι ότι δε σου αξίζει.

Είναι κομμάτι της ιστορίας της ζωής σου. Όμως, δε χρειάζεται να σε καθορίζει.

Φαντάσου τη ζωή σου σε μία γραμμή.

Η εμπειρία σου αυτή είναι ένα μόνο σημείο πάνω σε αυτήν τη γραμμή. Υπήρχαν κι άλλα σημεία πριν, θα υπάρξουν και άλλα μετά.

Αν μπορούμε να φανταστούμε την κακοποίηση σε σχήμα, είναι κύκλος.

Ένας κύκλος που ενισχύεται και συντηρείται και από τις δύο πλευρές.

Για να «σπάσει» χρειάζεται αλλαγή έστω από τη μία πλευρά και η δυναμική της σχέσης που συνδέει τις δύο πλευρές αυτόματα αλλάζει.

Αυτή η αλλαγή είναι στο χέρι σου. Και η δύναμη αυτής της αλλαγής είναι μέσα σου.

Καταλαβαίνω ότι σε πονάει ακόμη κι η ανάμνηση. Καταλαβαίνω το φόβο σου, την απελπισία σου, το θυμό σου, την ενοχή σου, τη ντροπή σου, την αίσθηση αδικίας που νιώθεις και τη μοναξιά σου.

Θέλω να σου πω ότι είναι ανθρώπινο να νιώθεις ό,τι νιώθεις για αυτό που σου συμβαίνει.

Και δεν είσαι μόνος σε αυτό.

Ο πόνος που νιώθεις είναι μια κραυγή για αλλαγή.

Και θα παραμένει εκεί, μέσα σου, μέχρι να του δώσεις σημασία και να ακούσεις αυτό που προσπαθεί να σου πει. Δυστυχώς δεν υπάρχει εύκολος δρόμος και ούτε μπορείς να «κόψεις δρόμο» από κάπου. Όταν είσαι έτοιμος, όμως, μπορείς να προσπαθήσεις να αντικρίσεις αυτόν τον πόνο, να ακούσεις το νόημα που προσπαθεί να σου μεταφέρει, να κατανοήσεις ποιο κομμάτι του εαυτού σου πονάει και να «αγκαλιάσεις» αυτό το κομμάτι σου με χέρια τρυφερά και προστατευτικά. Έτσι, θα μπορέσεις να ενσωματώσεις την εμπειρία σου στο κολάζ της ιστορίας της ζωής σου με μία αίσθηση ήρεμης αποδοχής, με έναν τρόπο που «κάνει νόημα» σε εσένα, με έναν τρόπο που σε βοηθάει να σταθείς πιο σταθερά στα πόδια σου και να πλησιάσεις πιο κοντά στη ζωή που λαχταράς και ονειρεύεσαι.

Μη βιάζεσαι. Πάρε το χρόνο σου και σεβάσου τους ρυθμούς σου. Και, όταν νιώσεις έτοιμος, θα σε περιμένω εδώ για να ξεκινήσουμε μαζί αυτή τη διαδρομή, να σε βοηθήσω να επιλέξεις το δρόμο που κρίνεις ως τον καλύτερο για εσένα, να περπατήσω δίπλα σου μέχρι το σημείο όπου πια είσαι αρκετά δυνατός για να «ανοίξεις τα φτερά σου» με ελπίδα και μια ήρεμη δύναμη μέσα σου και να σε καμαρώσω, βλέποντάς σε να το κάνεις.

Η ζωή σου σου ανήκει και αυτά που ονειρεύεσαι τα αξίζεις.

 

Σημείωση: Ευχαριστώ από καρδιάς τους ανθρώπους που μοιράζονται μαζί μου το φορτίο τους, που μου εμπιστεύονται τον πολύτιμο εαυτό τους, που με επιλέγουν ως συνοδοιπόρο τους, καθώς και τις επόπτριές μου και τους συναδέλφους με τους οποίους μοιραζόμαστε προβληματισμούς, σκέψεις και συναισθήματα. Μου διδάξατε και μου διδάσκετε πολλά.